Mikst tip konjenital skolyozda posterior füzyon ve posterior enstrümantasyon sonuçlarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Sendromik ve mikst tip konjenital skolyoza sahip hastalara uygulanan insitu füzyon ve posterior enstrümantasyon sonuçlarını değerlendirmek. Yöntem : Minimum 2 yıl takip süresine (Ortalama 44.1 ± 14.1 ay) ve 12.8 ± 3.4 (8-15) yaş ortalamasına sahip 21 konjenital skolyozlu hasta çalışmaya dahil edildi. Klinik, radyolojik ve MR incelemeleri yapılan hastalar, Winter’ın önerdiği şekilde sınıflandırıldı. Hastaların tamamı mikst tip deformiteye sahip olup bunlardan 9’u sendromik tipte deformiteye sahiptiler. Hastaların tamamına posterior füzyon ve posterior enstrümantasyonla translasyon ile korreksiyon uygulandı. Hastaların eğilme grafilerindeki düzelmeye göre % 20’den az düzelenler (Rijit) ve % 20 – 50 arası düzenler (Orta derecede rijit) olmak üzere ve 8-10 yaş arası (preadölesan) ve 11-15 yaş arası (adölesan) olmak üzere gruplara ayrıldı. Bu gruplardaki frontal plandaki düzelme oranları mukayese edildi. Ayrıca tüm seride ve bu gruplarda son kontrollerdeki klinik durum ve tedaviden tatmin düzeyleri SRS-22 skoruyla değerlendirildi. Bulgular: 21 hastada 33 adet formasyon kusuru, 21 adet segmentasyon kusuru mevcuttu. Hastaların 9’uda Klippel – Feil sendromu, 1’inde gelişimsel kalça çıkığı, 4’ünde tarsal koalisyon, 1’inde çoklu kaburga deformitesi, 2’sinde vertikal talus, 2’sinde kalp kapak anomalisi, birinde renal ektazi ve birinde de hidrosefali eşlik etmekte idi. Posterior enstrümantasyonla, translasyon yapılan hastalarda ortalama % 25.5 ± 11.4 korreksiyon sağlandığı belirlendi. Orta ciddilikteki eğriliklerde ve hasta preadölesan dönemde ise korreksiyon oranlarının daha yüksek olduğu belirlendi (Ortalama % 39.4 ± 8.1). Tüm hastalar dahil edildiğinde SRS-22 total skorunun ortalama 4.1 ± 1.1 olduğu, tüm gruplar için tedaviden tatmin düzeyinin 4 ve üstü olduğu belirlendi. Sonuç: Bu çalışmanın verileri ışığı altında, hızlı progresyon gösteren mikst tip konjenital skolyoza sahip preadölesan hastalarda eğriliğin rijiditesine bakılmaksızın, posterior enstrümantasyonla translasyon ve posterior füzyonun tatmin edici klinik sonuçlar sağlanmasında yararlı olduğu fikri elde edildi.

Aim: The aim of the study is to evaluate the results of posterior fusion and posterior instrumentation with translation in syndromic and mixed type congenital scoliosis patients. Patients and Method: 21 scoliosis patients average age 12.8 ± 3.4 (8-15) years who have at least 2 years (average 44.1±14.1 months) follow-up period included the study. Clinical, radiological and magnetic resonance imaging evaluation were performed and patients classified according to Winter’s classification. All of the patients had mixed type deformity and 9 of them had syndromic type deformity. Deformities were corrected with posterior fusion and posterior instrumentation with translation in all of the patients. Patients were divided into groups according to the correction in their bending radiographies and ages; as correction was smaller than 20 % (rigid) and between 20 and 50 %, and patients were between 8 and 10 years old (preadolescent) and between 11 and 15 years old (adolescent). The frontal correction rated were compared in these groups and additionally clinical status and patients’satisfaction rates from treatment were determined with SRS-22 scores at last followups. Results: There were 33 formation defect and 21 segmentation defect in 21 patients. There were 9 Klippel-Feil syndrome, 1 developmental hip dysplasia, 4 tarsal coalition, 1 multipl rib deformity, 2 vertical talus, 2 heart valve anomaly, 1 renal ectasia and 1 hydrocephaly associated in these patients. It was shown that there was average 25.5 ± 11.4% correction obtained in the patients that performed posterior instrumentation with translation. In moderate curves and preadolescent patients it was shown that the correction rates were higher (average 39.5 ± 8.1 %). It is identified that in all groups total score of SRS-22 was average 4.1 ± 1.1, and the satisfaction rates from treatment was 4 or more. Conclusion: According to the datas of this study, it is thought that satisfactory results can be obtained with posterior instrumentation with translation and posterior fusion, regardless of the rigidity of the curves in preadolescent mixt type congenital scoliosis patients that show rapid progression.