Üniversite hazırlık sınıfı öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının ve durumluk kaygı düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, akademik erteleme davranışı ile durumluk kaygı düzeyinin arasındaki ilişki ve cinsiyet, yaş ve kardeş sayısına göre her iki değişkenin farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırmaya üniversitenin hazırlık sınıfinda okuyan 276 öğrenci katlmıştır. Veriler; Akademik Erteleme Ölçeği (AEÖ) (Çakici, 2003 ), Spielberg ve arkadaşlarının geliştirdiği (1983), Öner (1985) tarafindan Türkçeye uyarlanan Durumluk Kaygı Ölçeği (DKÖ) ve araştırmacının hazırladığı Kişisel Bilgi Formu ile toplanmıştır. Verilerin analizi ise SPSS 22.0 programı ile yapılmıştır. Öğrencilerin cinsiyet, yaş ve kardeş sayısı değişkenlerine göre DKÖ ve AEÖ puanlarının anlamlı bir şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını incelemeden önce verilerin parametrik testin varsayımlarını sağlayıp sağlamadığına bakılmıştır. Verilerin normal dağılıp dağılmadığı Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro Wilk testleri ile belirlenmiştir. Varyansların eşitliğine ise Levene's Test kullanılarak bakılmıştır. Yapılan kontroller parametrik testleri ve varyans analizi varsayımlarını sağladığı için, öğrencilerin Akademik Erteleme Ölçeği ile Durumluk Kaygı Ölçeği'nden aldıkları puanlar arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını belirleyebilmek için Pearson Momentler İlişki Analizi kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçları, öğrencilerin durumluk kaygı düzeyleri ile akademik erteleme davranışları arasında olumlu yönde anlamlı bir ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Kız ve erkek öğrencilerin akademik erteleme düzeyleri arasında anlamlı bir fark olup, erkek öğrenciler, kızlara göre daha fazla akademik erteleme davranışı göstermektedirler. Cinsiyet açısından sonuçlara bakıldığında, kız ve erkek öğrencilerin durumluk kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır. Benzer şekilde yaş ve kardeş sayısı ele alındığında kız ve erkek öğrencilerin akademik erteleme davranışları ile durumluk kaygı düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.

This current research was carried out with 276 undergraduate students. In order to collect data, Academic Procrastination Scale (APS) (Çakıcı, 2003) and State-Trait Anxiety Inventory (STAI) (Spielberger et al., 1983) which was adapted to Turkish by Öner (1985) were used. Demographic data was gathered with demographic information form. All the data was analyzed by using SPSS 22.0 software program As a prerequisite of parametric and variance analysis assumptions, normality and homogeneity of variance values was controlled. Normality assumption was checked by Kolmogorov- Smirnov and Shapiro Wilk Tests. For the homogeneity assumption Levene's Test was used. Visual check of scores was done with P-P, Q-Q and Box Plots Controls fulfilled the sufficient assumptions for parametric and variance analysis thus, for the main analysis which aimed to find out if there was a relationship between APS and STAI scores of students Pearson Moment Correlation Analysis was used. Furthermore, to examine if the APS and STAI scores of students differentiate in terms of gender, age and number of siblings, it was decided to continue with one way analysis of variance. The results of the study indicated that academic procrastination and state anxiety scores of the students were significantly correlated. Secondly, the results of the one-way ANOVA analysis showed that only academic procrastination scores significantly differ for both gender, and that male students significantly presented more academic procrastination behaviors than female students. Thirdly, state anxiety scores did not show significant difference, which means there is no difference in terms of state anxiety levels of students in terms of gender. Finally, for variables of age and number of the siblings, neither academic procrastination behaviors nor state anxiety levels of the students showed significant difference.