Çocukların benlik saygısı ile ebeveynlerin çocukluk çağı travmaları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada ebeveynlerin çocukluk çağı travmalarının nesiller arası etkileri konu edilmiş, çocukluk çağı travmalarının ebeveynlerin benlik saygısında bıraktığı izlerin ve ebeveynlerin çocukluk çağı travmalarına maruz kalma durumları ve benlik saygısı düzeylerinin çocuklarının benlik saygılarıyla ilişkisini ortaya konmak hedeflenmiştir. Araştırma verileri 2020-2021 eğitim öğretim yılında toplanmış, çalışma grubu 75 ilkokul 3. ve 4. sınıf öğrencisi ve onların anne ile babalarından olmak üzere toplam 225 kişiden oluşmuştur. Araştırmada ebeveynlerin benlik saygısı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği; çocukluk çağında travmalarından duygusal ve fiziksel istismar ile duygusal ve fiziksel ihmali değerlendirmek amacıyla Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği'nin ilgili alt boyutları kullanılmıştır. Öğrencilere ise benlik saygısı düzeylerini belirlemek amacıyla Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler IBM SPSS 22.0 programıyla analiz edilmiş, yapılan betimleyici ve çıkarımsal analizler sonucunda; ebeveynlerin fiziksel istismar, duygusal istismar, fiziksel ihmal ve duygusal ihmale maruz kalma durumları ile çocuklarının benlik saygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamış, ancak annelerin benlik saygısı ile çocukların benlik saygısı arasında pozitif orta düzeyde bir ilişki varken; babaların benlik saygısı ile çocukların benlik saygıları arasında ise anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Çalışmanın bu sonuçları özellikle annelerin benlik saygılarının yetiştirecekleri çocukların benlik saygısı düzeylerinin sağlıklı bir noktada olması için önemli bir konu olduğunu işaret etmekte, çocukluk çağı travmaları konusunda yapılan çalışmaların farklı araştırma yöntemleri ile araştırılmasına dikkat çekmektedir.

This study aims to shed light on the intergenerational effects of parents' childhood traumas by examining the impact of the traces of these traumas on parents' self-esteem parents' exposure to childhood traumas and their level of self-esteem on their children's. The collection of the research data was concluded during the 2020-2021 academic year. The study group consisted of 225 participants in total, including 75 students in both 3rd and 4th grades in the primary school and their parents. In order to determine the self-esteem levels of parents, Rosenberg Self-Esteem Scale was used. As a complementary element, Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) and relevant sub-dimensions of the CTQ were applied on parents to evaluate emotional and physical abuse as well as emotional and physical neglect caused by childhood traumas. Coopersmith's Self-Esteem Inventory was preferred to specify the self-esteem levels of the students. The obtained data has been analyzed with IBM SPSS 22.0 Program. As a result of the descriptive and deductional analysis, it can be firmly concluded that there is not a significant relation between parents' exposure to physical abuse, emotional abuse, physical neglect and emotional neglect and their children's self-esteem. However, it has been found that there is a moderate positive correlation between the self-esteem levels of mother and children but there is no significant relation between self-esteem levels of father and children. These results indicate that mother's self-esteem level hold great importance in terms of raising a child with an acceptable level of self-esteem and draw attention to the need further researches on childhood traumas that have to be conducted with different research methods.