Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda serum ve idrar galektin-3 düzeyi ile mikroalbuminüri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Diyabetik nefropati, diyabetli hastalarda mortalite ve morbiditenin önde gelen sebeplerinden biridir. Diyabetik nefropatiyi erken tespit etmek efektif tedavilerin başlanması açısından önemlidir. Bu amaçla yeni biyobelirteçler araştırılmaktadır. Bir çok patolojik ve fizyolojik süreçte yer alan galektin-3 ün diyabetik nefropatide de rolü olabileceği yönünde çalışmalar bildirilmiştir. Serum galektin-3 düzeyleri diyabetik böbrek hastalığı ile ilişkili bulunduğu halde idrar galektin-3 düzeylerinin diyabetik nefropatide nasıl değiştiği bilinmemektedir. Tip 2 diyabetli hastalarda serum ve idrar galektin-3 düzeyi ile mikroalbüminüri arasındaki ilişkinin değerlendirildirildiği bu çalışmada tip 2 diyabet tanısı olup mikroalbüminüri gelişmiş 30 hasta ve mikroalbüminüri gelişmemiş 30 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda açlık kan şekeri, hemoglobin A1c (HbA1c), kan üre nitrojeni (BUN), kreatinin, düşük dansiteli lipoprotein (LDL), total kolesterol, tam idrar tetkiki, spot idrarda mikroalbumin, spot idrarda kreatinin, serum galektin-3 ve idrar galektin-3 çalışıldı. Çalışmamızda mikroalbüminüri gelişmiş grupta, mikroalbüminüri gelişmemiş gruba göre hem serum hem de idrar galektin-3 düzeyleri yüksek tespit edildi. Mikroalbüminüri düzeyi ile serum ve idrar galektin-3 düzeyi arasında da pozitif korelasyon tespit edildi. Serum galektin-3 düzeylerinin mikroalbüminüri gelişimini öngörmede bağımsız bir etken olduğu ortaya konuldu. Bulgular diyabetik nefropatide galektin-3 ün bir biyobelirteç olarak kulanılabileceği görüşünü desteklemiştir. Galektin-3 ün diyabetik nefropati tedavisinde bir hedef molekül olarak kullanımı konusu halen belirsiz olup öncelikle patogenezin tam olarak aydınlatılması gerekmektedir. Patogenezin tam olarak ortaya konulabilmesi için hem deneysel hem de klinik olarak ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Diabetic nephropathy is one of the leading causes of mortality and morbidity in patients with diabetes. Early detection of diabetic nephropty is important for the initiation of effective treatments. For this purpose, new biomarkers are being investigated. It has been reported that galectin-3, which is involved in many pathological and physiological processes, may also play a role in diabetic nephropathy. Although serum galectin-3 levels are associated with diabetic kidney disease, it is not known how urine galectin-3 levels change in diabetic nephropathy. In this study, we evaluated the relationship between serum and urine galectin-3 levels and microalbuminuria in patients with type 2 diabetes. Thirthy diabetic patients with documented microalbuminuria and 30 normoalbuminuric diabetic patients were included in the study. Fasting blood glucose, Hemoglobin A1c (HbA1c), blood urea nitrogen (BUN), creatinine, low density lipoprotein (LDL), total cholesterol, urine analysis, spot urine microalbumin, spot urine creatinine, serum galectin-3 and urine galectin-3 levels were studied in all patients. In our study, both serum and urine galectin-3 levels were found to be higher in the microalbuminuric group compared to the group without microalbuminuria. There was a positive correlation between microalbuminuria and serum and urine galectin-3 levels. Serum galectin-3 levels were found to be an independent predictor of microalbuminuria development in diabetic patients. Our findings supported the role of galectin-3 as a biomarker in diabetic nephropathy. Galectin-3 might serve as a potential target in the treatment of diabetic nephropathy, yet the pathogenesis remains unclear and must be fully elucidated. In order to establish the exact pathogenesis, further experimental and clinical studies are needed.